Laten we graag zien omdat we dat kunnen, en leven – voluit en gretig ...
Laten we geen engelen zijn, maar als het kan toch ook geen duivels. Laten we mensen zijn. En helemaal onszelf worden, niet wie we denken dat anderen wilden dat we waren ...
Laten we ze openlaten: onze deuren, onze armen, onze geesten. Laten we pantsers afleggen, en het en de andere tegemoet treden, telkens weer ...
Veel verwachten, genoeg spijt hebben, in zeven sloten tegelijk lopen, alle dingen aankijken, ook dat wat ons verontrust.
uit: Laten we durven, Griet op de Beeck
